André Donker (hij/hem)

‘SAMEN ZIJN WE ÉÉN FAMILIE’

Tekst: Paul Hofman
Foto: Leon Hendrickx
Video: Paradox Productions

Ambassadeur André Donker: ‘Samen zijn we één familie’

Tot zijn verbazing werd hij begin dit jaar gevraagd een van de zes boegbeelden van Pride Amsterdam te worden. André (59) hoefde geen moment na te denken en zei meteen ja. Hij is een markante man die trots is op ‘zijn’ community. Ook een man met een missie die in zijn rol als ambassadeur van Pride Amsterdam het taboe rond fetisj wil doorbreken. ‘Fetisj is zoveel meer.’

Fascinatie
Op een steenworp afstand van de Westertoren is de zaak gevestigd waar hij sinds zeven jaar de scepter zwaait. Als ik aan het einde van de ochtend binnenkom is hij druk bezig met een klant. ‘Zijn’ winkel is één van de grootste fetisj zaken in ons land. Klanten vanuit de hele wereld weten de zaak te vinden. De winkel telt drie verdiepingen waar hij me trots de vele leer- en fetisj producten laat zien. Hoe zijn fascinatie voor leer ontstond?

‘Mijn fascinatie voor leer kwam totaal niet onverwacht. Mijn ouders hadden in Gorinchem een leerspeciaalzaak. Ze hadden een uitgebreid assortiment, niet alleen verkochten ze tassen en riemen maar ook stoere leren jacks. Als kind stak ik al vroeg mijn neus tussen de leren kleding. Het rook heerlijk.’ 

Stoer, spannend en sexy
Op zijn zestiende ging hij in de leren jas van zijn vader naar de middelbare school. ‘Stoer en spannend vond ik het. En ook sexy.’ Op zijn twintigste koopt hij zijn eerste leren broek. Zijn passie voor dit materiaal zal altijd blijven. ‘Leer is een mooi en natuurlijk materiaal. Hoe langer je het draagt hoe meer het gaat leven. Hoe ouder hoe mooier. Als ik het draag geeft het een soort power. Het geeft me een soort krachtige acte de présence. Overigens kan dat ook iets als met mijn cowboylaarzen zijn. Je houding wordt gewoon anders, sexier.’

Leer is meer
Hij is twintig als zijn beste vriend hem meeneemt naar een leerfeest in Amsterdam, vertelt hij. Toen werd hij gegrepen door de leerscene. Eerst is het nog onwennig voor hem maar vele jaren later kent de fetisj community geen geheimen meer voor hem. ‘Het was een openbaring voor mij. Een fascinerende wereld. Het maakt niet uit wie of wat je bent. De scene straalt grote warmte uit. Iedereen hoort erbij. Er heerst totale openheid.’ Hij benadrukt dat de leerfetisj een belangrijk onderdeel van zijn leven is. ‘Leer is zoveel meer.’ Het beeld dat de buitenwereld van de fetisj scene heeft klopt volgens hem absoluut niet. ‘Het zou geen angst moeten oproepen. Het is juist een community met veel groepen als liefhebbers van lak, leer, rubber, latex, neoprene (synthetisch rubber, PH), sportwear en puppies met veel respect voor elkaar en een hechte sfeer.’

Vooroordelen
Als ambassadeur van de Pride wil hij die vooroordelen juist wegnemen en laten zien dat de fetisj stoer, spannend en sexy en voor iedereen inclusief is. In de jaren tachtig toen André opgroeide was de leerscene goed zichtbaar. Mannen en ook vrouwen liepen in het leer door de stad, de stoere mannen stonden in grote getale buiten voor de bars in de Warmoesstraat Het was de tijd dat je op straat gezien kon worden in je leren outfit, je fetisj mocht worden gezien, men was er trost op. Het gaf een gevoel van vrijheid/overwinning.

Openheid
Die jaren liggen inmiddels ruimschoots achter ons, benadrukt hij. ‘De wereld is veranderd, het is een stuk conservatiever geworden. ‘Fetisj feesten vinden tegenwoordig nog te vaak achter gesloten deuren plaats. Mensen durven zich pas op het feest om te kleden.’ Hij vindt dat jammer. Zelf gaat hij gekleed in het leer naar zijn werk. ‘Ik ben zoals ik ben. Ik ben heel open in mijn voorkeur. Natuurlijk krijg ik weleens blikken, maar daar lig ik niet wakker van. Ik trek me er niets van aan.’ Leer is zijn tweede huid, vertelt hij. Leer is gewoon een natuurlijk en opwindend materiaal. “Door de sociale media komt er steeds meer een overlap.’ 

Verbondenheid
Verbinden van mensen wordt zijn boodschap als ambassadeur. ‘We vormen met de verschillende letters LHBTIQA+ toch één familie?’ Zichtbaarheid en verbondenheid vormen voor hem de rode draad. ‘Laten zien dat we er zijn en bruggen slaan tussen de verschillende groepen in onze community.’ Dat verschillende grote mode-ontwerpers leer en fetisj in hun collectie opnemen juicht hij toe. ‘Dat is zo’n belangrijke ontwikkeling.’ Leer moet salonfähig zijn.’ Vervolgt:’ Ik zal met mensen in gesprek gaan, uitleggen hoe de fetisj wereld in elkaar zit.’ Onbekend maakt onbemind is ook hier een gezegde dat opgaat. Voor André vormt leer een tweede huid. ‘Overigens: de leerfetisj is meer dan alleen seks, het is gewoon een lifestyle.’

Tijdens de Pride zal hij veel te zien zijn bij verschillende bijeenkomsten. Tussentijds organiseert hij met zijn man Ronald en vier mede-organisatoren nog de zevende editie van Pride at the Beach in Zandvoort. Niet alleen voor de fetisj scene maar voor de gehele lhbtiq+-gemeenschap is hij een strijder pur sang. ‘Je moet het altijd samen met elkaar doen, samen ontmoeten, werken, feesten en vooral nieuwsgierig zijn naar elkaar. Hij kan niet wachten zijn rol als ambassadeur in te gaan vullen. En het thema TOGETHER zit tot diep in zijn vezels.

Pride ambassadeur sinds 2024