Haroon Ali (hij/hem)
”LEREN VAN ELKAARS ERVARINGEN”
Tekst: Paul Hofman
Foto: Leon Hendrickx
Video: Paradox Productions
Haroon Ali: ’Leren van elkaars ervaringen’. Hij is freelancejournalist, schrijver, columnist en programmamaker. Onlangs kwam zijn laatste boek Spectrum uit, met als ondertitel de regenbooggemeenschap in de 21ste eeuw. Haroon (41) schrijft voornamelijk over cultuur, diversiteit en de tijdgeest. Haroon is trots als ambassadeur aan boord van Pride Amsterdam te zijn.
Als ik hem kort na het bekend worden van zijn ambassadeurschap spreek oogt hij blij. ‘Ik ben enorm vereerd. Blijkbaar heb ik afgelopen jaren genoeg bijgedragen aan de regenbooggemeenschap om hiervoor te worden gevraagd.’
MIDDELPUNT
Over zijn coming-out vertelt hij:’ ‘Toen ik op mijn 21ste uit de kast kwam, dook ik direct in het gay nachtleven met een goede vriend, die eerder al uit de kast was gekomen. Ik woon nagenoeg mijn hele leven in Amsterdam, maar ontdekte toen een andere, nieuwe wereld, die ik daarvoor nooit durfde op te zoeken. Ik weet wel dat ik altijd al betoverend was door de Canal Parade, als ik beelden zag bij het journaal. Ik heb ook meermaals op een boot mogen staan, wat altijd een onbeschrijflijke ervaring is. Als je al die mensen aan de kant ziet juichen en zwaaien, voel je je voor een dagje het middelpunt, in plaats van een buitenbeentje.’
Als ambassadeur is hij de ideale persoon voor Pride Amsterdam. ‘Het lastige aan titels is dat er veel andere mensen zijn die hem ook verdienen, of die hem nog meer verdienen dan jezelf. Maar ik denk dat ik gevraagd ben omdat ik net een boek uitbracht over de regenbooggemeenschap, en ook een veelbesproken documentaire over homoseksualiteit binnen de islam maakte.
Gezien zijn achtergrond, Haroon groeit als queer op in een Pakistaans-Nederlands islamitisch gezin, voegt hij wel wat diversiteit toe aan een al kleurrijke en diverse groep ambassadeurs. ‘Als journalist en schrijver ben ik ook een verhalenverteller. Ik vind het bijzonder dat ik mijn verhaal nu kan delen met een groter publiek, maar hoop vooral de verhalen van anderen te kunnen doorgeven, en dat ik me als ambassadeur kan laten inspireren door uiteenlopende mensen, die ik ongetwijfeld bij alle evenementen zal ontmoeten.’
‘ANDERS’
Hij heeft nagedacht over hoe hij het ambassadeurschap gaat invullen. ‘Er zijn veel verschillende manieren hoe dat te doen, dus ik hoop dat ik mezelf komend jaar nuttig kan maken. Ik zou zelf graag activisten elkaar brengen om tijdens Pride Amsterdam te debatteren over het thema Together. Hoe houden we de community bij elkaar? Ook denk ik dat de prachtige speelfilm Joyland, over de liefde tussen een Pakistaanse man en een trans danseres, een groter publiek verdient. We kunnen bijvoorbeeld een mooie screening met een aftertalk organiseren.’ Over zijn boodschap: ‘Veel queer personen voelden zich vroeger ‘anders’. Maar we legden vaak een vergelijkbare weg af naar (zelf)acceptatie. Ik denk dus dat we minder moeten focussen op wat ons onderscheidt van anderen, en meer op wat ons bindt.’
Haroon steekt als journalist en columnist zijn mening over zaken niet onder stoelen of banken. Ik ben nieuwsgierig waar hij zich de meeste zorgen over maakt als we de LGBTQIA+ community in beschouwing nemen. ‘De samenleving polariseert steeds verder, waarbij mensen zich terugtrekken in hun eigen bubbel, en niet meer willen luisteren naar mensen die anders denken of anders leven. Dat zie ik ook in de community, die steeds meer uit elkaar valt in groepjes en sub groepjes. Terwijl we zoveel kunnen leren van elkaars ervaringen. Juist die onderlinge verschillen maken de regenbooggemeenschap diverser en sterker.’
De afkorting LGBTQIA+ bestaat uit veel letters. Je hoort geluiden in en buiten de community dat een mens uit vele identiteiten bestaat maar zo wordt gereduceerd tot één hokje. Kort gezegd: LGBTQIA+ of queer/regenbooggemeenschap? Hoe staat Haroon hier tegenover?
‘Een mens is inderdaad meer dan zijn seksualiteit en genderidentiteit, en we dragen allemaal een waaier aan identiteiten met ons mee. Dus je kunt nooit focussen op één aspect, maar moet de samenhang en overlap zien tussen identiteiten. Tegelijkertijd heb je woorden nodig om te kunnen omschrijven wat je voelt en waar je voor staat. Labels helpen mensen om gelijkgestemden te vinden en zich te verenigen. En dankzij labels kunnen we aandacht vestigen op groepen die nog veel problemen en weerstand ervaren, zoals non-binaire, transgender en intersekse personen. Pas als we allemaal gelijk worden behandeld en als volwaardige, gelaagde mensen worden gezien, kunnen we die labels helemaal loslaten. Ik ben tot die tijd wel voorstander van het label queer als parapluterm voor iedereen die anders is dan de norm. En ik spreek zelf liever ook over de regenboog gemeenschap, in al zijn kleuren en vormen.’
Zijn grootste uitdaging voor zichzelf en de queer gemeenschap verwoordt hij als volgt: ‘Aan het einde van mijn boek Spectrum beschrijf ik hoe ik voor mijn gevoel tussen twee generaties in sta. Als 41-jarige millennial heb ik veel respect voor de homo’s en lesbiennes die afgelopen eeuw hebben geknokt voor onze rechten. Mijn vrijheid en veiligheid worden dankzij hun inspanningen wettelijk beschermd. Mijn voorgangers verloren ook talloze vrienden tijdens de aidscrisis. Dankzij het medische onderzoek dat zij initieerden en nog steeds sponsoren kan ik nu zonder angst liefhebben. De generatie na mij beseft vaak niet hoe waardevol die mentale rust is. Wie zich niet verdiept in de roze geschiedenis, neemt dergelijke geschenken voor lief.
Maar een jongere generatie helpt ons om een nieuwe wereld te verbeelden. Zij vragen aandacht voor geïnstitutionaliseerd racisme, ook binnen LGBTQIA+ -organisaties. Mede dankzij de MeToo-beweging spreken queer vrouwen zich luider uit in het regenboogdebat, dat lange tijd door homomannen werd overschreeuwd. Zij confronteren gays met hun seksisme en misogynie, die vaak wordt verpakt in campy humor. Ook ben ik blij dat het gesprek over grensoverschrijdend gedrag en consent onder homomannen nu op gang komt, want dat kan veel schaamte wegnemen. Zulke discussies kunnen botsen, maar dat is niet erg en soms zelfs nodig. Ik hoop dat jongeren en ouderen van elkaar blijven leren, en mij ook scherp houden.’
Pride ambassadeur sinds 2024