Thorn de Vries (hen/hun en die/diens)

“Als gemeenschap hebben we enorme stappen gemaakt maar we moeten niet denken dat we er al zijn.” 

Tekst: Tammie Schoots
Foto: Remon van den Kommer
Video: Paradox Productions

Thorn de Vries (hen/hun en die/diens) is niet meer weg te denken uit de LHBTI-gemeenschap. Van hen mag gerust gezegd worden dat die vliegensvlug carrière heeft gemaakt. Waar deze non-binaire parel vier jaar geleden nog bandjes uitdeelde voor een feestje in de Melkweg, heeft hen inmiddels op de grootste queer podia gestaan. Acteren is diens grote passie, hen vertolkte onlangs een van de hoofdrollen in de film Anne+ (internationaal uitgebracht op Netflix) en speelde in de televisieserie Spangas: de Campus. Naast diens carrière als drag king en acteur zet hen zich in voor de emancipatie en zichtbaarheid van genderdiverse mensen en dat is zeer nodig. “Als gemeenschap hebben we enorme stappen gemaakt, dat is iets om trots op te zijn,” meent Thorn, “maar we moeten niet denken dat we er al zijn.” 

Voor Thorn stond het ambassadeurschap van Pride Amsterdam op diens bucketlist. Vier jaar geleden werd hen genomineerd als Jeugd Ambassadeur, wat op basis van een jury en een verkiezing gaat, maar die werd niet gekozen. Nu wel. Kleine pretoogjes ontstaan wanneer Thorn achteroverleunt en een bak koffie naar binnen nipt. We zitten in een doodnormaal café, aan een doodnormaal plein, in een doodnormale woonwijk, waar hen niet ver vanaf woont. 

Pride 
Over het ambassadeurschap is Thorn glashelder: “Ik wil het gesprek over commercialisering en diversiteit binnen de Pride aanzwengelen.” Als hen met de LHBTI-gemeenschap praat hoort die altijd hetzelfde: “Is Pride nog wel van ons?” Volgens hen is dat niet zo vreemd. “Op de botenparade zijn veel grote merknamen zichtbaar, maar kleine organisaties kunnen een plekje vaak niet betalen.” Hen hekelt de hordes toeristen met piemeldiadeem die de eerste rij bezet houden. “Ze moeten zich afvragen of dat hun plek is. Het antwoord kan ook ja zijn, maar ik wil mensen wel aan het denken zetten. Het is immers een dag voor de LHBTI-gemeenschap.” 

Thorn hamert op de inclusie van alle LHBTIQIA+ personen omdat hen als geen ander weet hoe belangrijk Pride is. “Elk jaar tijdens de Pride moet ik even huilen. Ik kan op dat moment gewoon eindelijk ademhalen.” Met een twinkel in diens ogen noemt hen de Pride een dag van liefde. “In plaats van alleen maar bekeken worden zie ik anderen en zij zien mij. Geen tolerantie, maar gelijkwaardigheid. Tijdens Pride ben ik zo trots op onze gemeenschap.”  

Drag king 
De jonge artiest is begonnen als drag performer in het nachtleven van Amsterdam. “Een vriend van mij is drag queen. Ik heb ooit mijn stoute schoenen aangetrokken en hem gevraagd of ik een keertje mee mocht.” Zo kwam Thorn terecht op een Rupaul’s Drag Race feestje in de Melkweg waar hen bandjes voor de afterparty uitdeelde. Dat ging niet zonder slag of stoot. “Ik had een soort glitterbaard gemaakt, nu heb ik een manier om dat goed vast te plakken maar toen nog niet. Dus halverwege zakte die hele baard naar beneden.”

Het omarmen van imperfectie is voor Thorn een groot deel van drag. Hen organiseert avonden bij club NYX waar jonge drag kings kunnen proeven aan het vak. Diens advies aan hen: “Je moet het gewoon doen. Het is messy en het gaat nooit perfect. Dat is oké. Het gaat nooit perfect zijn. Het is de bedoeling van drag om het leuk te hebben.” 

Zelf beschrijft Thorn diens ervaring op het podium als bevrijdend. “Als ik het publiek inkijk, voel ik me on top of the world. Ik ben een introvert, maar op het podium kan ik een andere kant van mezelf ontdekken.” Al heeft de drag king de grootste queer podia gesierd, zoals het homomonument en het Pride hoofdpodium, zelftwijfel is hen niet vreemd. “Iemand vroeg laatst waarom ik niet meedoe aan Drag Race Holland, maar daar ben ik helemaal niet goed genoeg voor.”

Acteren  
Het kritische binnen stemmetje van de non-binaire superster, duikt ook de kop op in diens acteerwerk. “De eerste draaidag van de jeugdserie Spangas de Campus, waar ik de non-binaire scholier Lesley speel, dacht ik: je moet het niet voor jezelf verpesten.” Vele scenes later kan Thorn eindelijk tevreden terugkijken “Inmiddels vind ik dat ik het goed heb gedaan.” Thorns acteerwerk heeft immense betekenis voor de LHBTI-gemeenschap gehad. “Het non-binaire karakter Lesley laat eindelijk een normale weergave van genderdiverse personen zien, zonder de hele tijd de focus op identiteit te leggen. Gewoon een scholier net zoals de rest, die ook een leven aan het leiden is. Dat laat zien dat wij ook gewoon maar mensen zijn.”

Thorn speelde ook recent in de bioscoopfilm Anne+, wat een inkijkje biedt in het Amsterdamse queer leven. Diens favoriete moment komt uit de beruchte seksscène. “Mijn non-binaire personage Lou trekt diens shirt uit, hun sekspartner kijkt vervolgens naar de littekens onder hun borst. Het enige wat Lou dan zegt is: mooi hé?” Thorn pauzeert even. “Kippenvel! Voor mij is het heel belangrijk dat transgender lichamen gewoon als mooi en sexy worden gezien. Maar nog belangrijker vind ik dat genderdiverse mensen zichzelf voor het eerst terugzien.” 

Toch verzucht hen even. “Ik zou zo graag ook andere rollen willen spelen. Een barman kan ook gewoon non-binair zijn. Veel producties zijn enthousiast maar durven het vaak nog niet aan.”

Rolmodel 
Zodra Thorn het woord rolmodel hoort, verstijft hen. “Ik cringe… ik vind het heel lief maar het legt echt een grote verantwoordelijkheid op me.” Als ik de 17-jarige scholier Doris opbreng die diens profielwerkstuk maakt over non-binaire woorden zoals joyfriend, een term die Thorn en diens vriendin hebben geïntroduceerd, verzacht Thorn. “Voor mij is dat echt brandstof: dit is waar ik het voor doe. Ik krijg ook veel negatieve reacties, vaak heel persoonlijk. Dat ik de wereld verpest, dat soort dingen. De reactie van Doris maakt het weer goed.” 

Thorn hoopt dat gelijkwaardigheid niet achterblijft, nu transgender en non-binaire mensen zichtbaarder zijn dan ooit. “Als ik op het podium sta vindt iedereen het altijd fantastisch dat ik niet op een man en niet op een vrouw lijk. Maar in de supermarkt is het opeens raar en verwarrend.” Aan alle cisgenders die met hun vingers knippen en juichen tijdens een performance wil hen vragen: “Naast queer cultuur consumeren, wat draag jij bij aan dat iedereen mag zijn hoe die wil zijn?” 

Pride ambassadeur sinds 2022