Vanny Reyes

Photography: Noah Valentyn
Styling & MUAH: Sjoerd Willemsen
Interview: Paul Hofman

Toen hij werd gevraagd ambassadeur van Pride Amsterdam 2018 te worden was Vanny Reyes een moment sprakeloos. “Ik was euforisch en kon het bijna niet geloven. Het is zo eervol”. Naast zijn werk als informatie analist bij het Amsterdamse vervoerbedrijf GVB, is hij daarnaast in zijn spaarzame vrije tijd op vrijwillige basis coördinator Ontmoeting en Empowerment bij het COC Amsterdam. “Het is meer dan vrijetijdsbesteding geworden. Mijn uitgangspunt: het vrijwilligerswerk naar een professioneel niveau tillen.”

Enthousiast vertelt Vanny Reys (45) over zijn jeugd, studie, werk en ambassadeurschap. Hij is bij uitstek het gezicht van de biculturele Nederlander. Zijn roots liggen namelijk op Aruba waar hij werd geboren als jongste zoon van twee uit het huwelijk van een Colombiaanse moeder en Arubaanse vader. In deze tijd van verharding in onze samenleving is hij duidelijk niet “de witte persoon met privileges”.

Na zijn middelbare schooltijd op het benedenwindse eiland besluit hij in Nederland te gaan studeren. Nederland laat hem niet los en hij blijft er. Dan al is Amsterdam zijn droomstad.

Al voordat hij naar Nederland komt, beleeft hij -onofficieel- zijn coming-out. Het is begin jaren negentig. “Ik begon toen te rebelleren tegen mijn ouders. Na hun scheiding vertelde ik het hen. Mijn moeder had er begrip voor. Zij wist het allang. Maar mijn vader reageerde anders: hij was er niet blij mee en sprak lange tijd daarna niet meer met mij.” Nadat hij in 2003 aangaf Vanny’s homoseksualiteit te accepteren, spreken ze elkaar weer. “Gelukkig kan ik nu weer genieten van mijn beide ouders.”

Als ambassadeur gaat hij zich inzetten voor het vrijwilligerswerk en natuurlijk ook voor de diversiteit en inclusiviteit daarin. Dat hij dat nu al doet voor het Amsterdamse COC is een absolute meerwaarde. Hij kent het klappen van de zweep als geen ander als aankomt op LHBT+-ers van geheel of gedeeltelijke buitenlandse komaf. “Veiligheid staat daarbij voorop.” Benadrukt dat “niet alleen het organiseren van activiteiten belangrijk is, maar ook het helpen opkomen voor jezelf en eigen keuzes te maken.”

Het thema van de Pride betekent voor hem veel. Wie is zelf zijn grootste held?

Hij hoeft niet lang na te denken voordat hij antwoordt: “Alle vrijwilligers en mijn ouders. Vrijwilligers omdat ze in beperkte tijd, met passie en hun hart meewerken aan de acceptatie van seksuele – en genderdiversiteit. En mijn ouders omdat ze mij liefde, steun en vooral een basis hebben gegeven om mezelf te kunnen zijn.”